Verslavingszorg

Onder verslavingszorg komen alle onderwerpen aan de orde die te maken hebben met verslaving en middelengebruik.


In het verleden zijn wij in gesprek gegaan met de politie en hebben wij gediscussieerd over de stapels boetes die worden uitgeschreven aan mensen die ze nooit zullen kunnen betalen, zoals boetes voor het roken in een portiek of het wild plassen. De mensen hebben immers niets en het weinige wat ze hebben wordt gebruikt om drugs of drank kopen.
Omdat ze de boete niet betalen, krijgen ze een verhoging en daarna nog één en nog één totdat het bedrag enorme proporties aanneemt en het geheel uiteindelijk in handen van een deurwaarder terecht komt. De situatie verergert en wordt uitzichtloos, waardoor men nog meer drugs of drank gaat gebruiken. Het wordt een vicieuze cirkel.

Ook het opjaagbeleid is aan de orde geweest en de bejegening van mensen door politie maar ook binnen de diverse instellingen van de zorg.

Wij hebben de kwaliteit van de drugs die verkrijgbaar zijn op de illegale vrije markt onderzocht, door “bolletjes” aan te schaffen en te laten testen bij een laboratorium. Met de uitkomsten maakten wij een folder die wij aan druggebruikers presenteerden onder de titel: Weet wat je rookt!

Momenteel komt de werkgroep niet bij elkaar. Wanneer er weer een aanleiding is, zullen de bijeenkomsten worden hervat.
Wel worden er individuele activiteiten ondernomen zoals:
Brieven worden geschreven naar casino's om met hen over verslavingspreventie te discussiëren.

Ook wordt er naar kranten geschreven als zij zich in hun artikelen neerbuigend uitlaten over drugsverslaafden (als bijvoorbeeld het woord “junks”wordt gebruikt om deze doelgroep aan te duiden).

Brijder Verslavingszorg is in Zuid-Holland de instelling die zich bezig houdt met de hulpvragen van verslaafden in Den Haag en omgeving.

Een van onze Straatambassadeurs, Eve Bardin, is deelnemer aan het project “Heroïne op medisch voorschrift” van het Medisch Sociaal Centrum is (MSC). Zij vertegenwoordigt het MSC in de Regionale Cliëntenraad van Brijder Verslavingszorg, die twee keer per maand vergadert. In deze cliëntenraad zijn alle locaties van Brijder verslavingszorg Zuid-Holland, zoals: Emilie Hoeve, P4, Mirage, Mistral, diverse locaties van de Methadonverstrekking, Haagse Zaak, enz. vertegenwoordigd. Dankzij haar aanwezigheid in deze vergaderingen, is zij op de hoogte van de laatste ontwikkelingen binnen de verslavingszorg. In de vergadering van de werkgroep Achterban doet zij hier verslag van.
Zij houdt ook, namens de Achterban, spreekuur bij de Gebruikers-ruimte ofwel OVHG (Opvang Voor Harddrugs Gebruikers ) aan het Zieken. Na het sluiten van de OVHG in de van der Vennestraat en het aankondigen van de sluiting van de OVHG aan het Zieken, hebben wij een enquête gehouden onder de bezoekers van het Zieken en de voormalig bezoekers van de van de Vennestraat ten einde de behoeften van de doelgroep te inventariseren. Dit om een rapport aan de gemeente Den Haag te overhandigen met aan-bevelingen voor opvang en zorg van de huidige bezoekers. Wij denken dat de sluiting van de gebruikersruimte aan de van der Vennestraat nadelig heeft uitgepakt voor de mensen die daar kwamen en dat de sluiting van het Zieken daar nog een schepje bovenop zal doen, als er geen gelijkwaardige opvang voor in de plaats zal komen.
Wij blijven er bovenop zitten en doen ons best de belangen van deze doelgroep te behartigen
.
Daar meerdere cliënten van het MSC werkzaam zijn bij het dagloonproject Clean River van Brijder verslavingszorg, is Eve ook lid geworden van de cliëntenraad van Clean River. Clean River is een dagloonprogramma voor dakloze verslaafden in Den Haag.
Clean River gaat in september verhuizen naar de Jupiterkade, samen met Reflex onder één dak. Reflex is een dagloonprogramma voor ex-gedetineerden met een chronische verslaving en/of psychiatrische problematiek. Het voornemen om deze twee doelgroepen onder één dak te gaan ontvangen heeft ertoe geleid dat de cliëntenraad in het leven werd geroepen. Hierdoor werd het makkelijker om de behoeften van de cliënten te peilen en hen te informeren over de veranderingen.

Eve

"Druggebruik en toch een carrière: ik ben het levende bewijs."

"Dankzij medicatie en mijn bezigheden voor De Achterban heb ik weer structuur kunnen geven aan mijn leven. Wat ik bij De Achterban wil bereiken is dat komende generaties beter worden behandeld dan ik. De beeldvorming van verslaafde mensen moet veranderen. Er is de laatste jaren veel veranderd maar wij zijn er lang nog niet en dus ik heb nog een hele boel te doen zou ik zeggen !!!

Ik ben er het levende bewijs van dat je naast je druggebruik degelijk verantwoordelijk kunt zijn en een carrière kunt maken. Je moet gewoon de kans krijgen. Mensen moeten het je gunnen maar natuurlijk moet je zelf je best doen en wel drie keer zoveel als iemand zonder bagage. Je zou niet door vooroordelen binnen de maatschappij van je mogelijkheden beroofd moeten zijn en je talent zou niet moeten worden genegeerd. Maar helaas is dit wel het geval. Ik ben zelf plotseling ontslagen toen mijn werkgever op de hoogte raakte van mijn verslavingsachtergrond. Terwijl ik met succes was afgestudeerd en diverse keren verlenging van mijn jaarcontract had gehad, omdat ze tevreden waren met me. Helaas vond een nieuwe medewerker bij personeel zaken het blijkbaar belangrijker om de regels te handhaven dan iemand een kans geven in het leven.

Oorspronkelijk kom ik uit Frankrijk. Ik ging dagelijks drugs gebruiken na een auto-ongeluk in Nederland. Ik woon nu bijna 30 jaar in Nederland. Dankzij mijn werkzaamheden bij De Achterban heb ik de gelegenheid gekregen en voor mezelf een doel gevonden. Bovendien ben ik erachter gekomen dat er misschien toch een kans bestaat dat, inderdaad, de beeldvorming ten opzichten van drugsgebruikers kan veranderen. Wij moeten niet verwachten dat mensen anders gaan denken. Wij moeten ze anders laten zien en daarom geloof ik in de kracht van alle ervaringsdeskundigen. En daarom geloof ik in De Achterban.

Een bijzonder leuke ervaring vond ik het toen ik eens op straat liep en de vroegere wethouder Bert van Alphen mij herkende en mij spontaan aansprak. Dat was voor mij het bewijs dat we serieus worden genomen en met respect worden behandeld. En nu jaren later, als ik hem op straat tegen kom… steekt hij nog steeds de straat over om me een hand te komen geven !!!"